Mara - mój szylkretowy kot o oczach koloru akwamaryny

Tak dla odmiany a żeby nie było zbyt nudno oraz monotematycznie. Tak to jest mój kot nazywa się Mara. Miało być akwamaryna jak wymyślił mój ojciec jak ją zobaczył, jednak dla mnie jest to stanowczo za długie. Jest Mara. Co w wielu językach jest kojarzone z nieszczęściem, śmiercią, smutkiem itp. ... W hinduizmie jest to imię bogini śmierci (sanskryt Māra znaczy śmierć lub jej personifikacja), jest to bóstwo czczone przez wiele grup etnicznych w całej Azji. W kosmologii buddyjskiej Mara jest kojarzona z śmiercią, odrodzeniem i pragnieniem, jest jej cztery rodzaje: 
  • Kleśa-māra - Māra jako ucieleśnienie wszelkich niezręcznych emocji (klesha), takich jak chciwość, nienawiść i złudzenia.
  • Mrtyu-māra - Māra jako śmierć .
  • Skandha-māra - Māra jako metafora całości uwarunkowanej egzystencji.
  • Devaputra-māra - deva sfery zmysłowej, który próbował przeszkodzić Gautamie Buddzie w osiągnięciu wyzwolenia z cyklu ponownych narodzin w noc oświecenia Buddy .
W Europie mara jest kojarzona z złośliwą istotą, która dusi w nocy siadając na piersiach człowiekowi i przynosząc złe sny w nocy. W kulturach słowiańskich Marzanna (też Mara, Marena, Morena, Morana lub też Mora) jest kojarzona z cyklem śmierci i odrodzenia (np. święto topienia Marzanny), jest związana z śmiercią zimową oraz z snami. Porównywana była do greckiej bogini Hekate  i kojarzono ją z czarami. Z kolei Jan Długosz porównywał ją do Ceres Rzymskiej Bogini rolnictwa. 
 W łotewskiej mitologi Māra jest boginią Matką Ziemią. Jest patronką wszystkich kobiecych obowiązków, działań ekonomicznych, zabiera ciało osoby po śmierci, a alternatywna jej strona Dievsa zabiera duszę. Często była silnie związana  z Laimą i czasem również z nią utożsamiana. 
Na koniec jest to włoskie imię żeńskie  pochodzenia hebrajskiego. Pochodzi z starego testamentu. Oznacza gorzka, a w szerszym znaczeniu smutek, nieszczęście.
Moja Mara przyszła do mnie w poprzednie wakacje. Bardzo przymilna i szybko przekabaciła nas... Później się okazało że była w ciąży. Kociaków jednak się nie dochowała. Cała trójka kociaków "urodziła się" (przez cesarkę.. sama nie dała rady) martwa... 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wielkolud

Obraz
Nie podpowiem co jest na tym rysunku z przed paru dni. Moja mama znalazła aż osiem istot. Zawsze mnie rozbawi tym co widzi w moich obrazkach, dlatego też lubię jej pokazywać je.  Ciekawi mnie co inni widzą w moich grafikach.  Może kiedyś w końcu się dowiem...
Czytaj więcej

Kocie serce

Obraz
Kolejne dwa. Tak są serduszka z ogonkiem i kocimi uszkami, bo to są kocie serduszka dla mojej mamy na prezent. Mam nadzieję, że będą jej się podobały. Na drugim jest wąż. Przyglądałem się kawałkowi kory, który miałem w plecaku i jakoś tak szkoda było mi go wyrzucić. Skojarzył mi się z czymś zwiniętym w spiralkę i tak powstał wąż. Obie prace zrobiłem na plaży nad morzem. Kocie serduszka powstały w bardzo wietrzny dzień. Jakieś dwa dni temu. Schowałem się za lodówką, żeby mi tak nie wiało. Tak, wiem, skąd lodówka na plaży. Na moje oko wygląda jak jakaś wyrzucona przez morze na brzeg. Bo miejsce to jest daleko od miejscowości. W okolicy nic nie ma, tz. dzika plaża. Może nie jest zbyt pięknym widokiem, ale jest użyteczna. Można na niej usiąść sobie i odpocząć, albo tak jak ja w czasie robienia kocich serduszek schować się za nią przed wiatrem. Druga praca - wąż - powstał dzisiaj. Na szczęście już tak nie wiało i dodatkowo w bonusie było ciepło. A po niżej widać jaki widok miałem sied
Czytaj więcej

Zagubiona

Wychowałem się obok tego lasu. Spędziłem w jego cieniu całe swoje życie. Nigdy nie wiedziałem co ten las w sobie kryje. Dobrze w końcu strzegł swoich tajemnice. Ludzie mówili różne rzeczy o tym lesie, ale ludzie w końcu mówią dużo głupot. Nie interesowałem się tym. Dla mnie to był zawsze tylko las. Trochę mroczny i splątany. Może też łatwo się w nim było zgubić, podobno wiele osób które tam weszło nigdy nie wróciło. Ja chodziłem tam i wracałem, a reszty bardzo starałem się nie widzieć..  Pamiętam te wydarzenia jak by były wczoraj. Jak biegiem wychodzę z nią na której bardzo mi zależy. Prosiła o pomoc w przejściu przez las. Nie mówiła dlaczego. Pamiętam ten nie pokój, że nie dam rady, a ona tak bardzo tego potrzebowała. Wybrałem szeroki trakt, który szedł środkiem lasu na drugi jego koniec. Jednak   ona uważała że to i tak nic nie da, że nie przejdzie. Ale ja nie chciałam się poddać. Przecież ze mną nie może nam nic grozi. Jednak podświadomie udzielał mi się jej nastrój. Może gdyby ona
Czytaj więcej